علت زگیل تناسلی در مردان
زگیل تناسلی نوعی عفونت مقاربتی یا بیماری STI است، یعنی منحصرا از طریق برقراری رابطه جنسی منتقل میشود. در طی رابطه جنسی و حتی در تماس پوست با پوست نواحی تناسلی، ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV، از فرد ناقل به شریک جنسی او منتقل میشود.
بسیاری از مردانی که فعالیت جنسی دارند، به نوعی از ویروس اچ پی وی دچار میشوند. با توجه به شرایط بدنی هر فرد ممکن است بین سه تا چندین ماه بعد از ابتلا، زائدههای برجسته، نرم و خشن روی ناحیه تناسلی مشاهده شود.
ریسک ابتلا به این عارضه در این این افراد بیشتر است:
مردانی شرکای جنسی متعدد دارند
همجنسگرا یا دوجنسگرا هستند
بیش از حد سیگار و الکل مصرف میکنند
سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است
ویروس اچ پی وی
این ویروس خود دارای تیپها و انواع مختلفی است. تنها چند نوع از این ویروس عامل ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی است که از جمله آنها میتوانیم به این موارد اشاره کنیم:
HPV6
HPV11
HPV16
HPV18
علائم
قبل از اینکه به بررسی علائم زگیل تناسلی در مردان بپردازیم، میخواهیم شکل ظاهری زگیل را بررسی کنیم:
زگیل ها میتوانند سفت و نرم باشد.
آنها معمولا توپر و گوشتی هستند.
زائدهها میتوانند تکی یا خوشهای مشاهده شوند یا به مرور زمان رشد کرده و بزرگتر شوند.
رنگ زگیلها معمولا همرنگ پوست یا کمی پر رنگتر است.
زگیلها میتوانند تخت و برجسته باشند و این برجستگی از ۱ تا چند سانتیمتر متغیر است.
محل ایجاد زائدهها در نواحی اطراف ناحیه تناسلی مردان و به شرح زیر است:
آلت تناسلی
کیسههای بیضه
مقعد و رکتوم
کشاله ران
مجرای ادرار
دهان و زبان (در صورت برقراری رابطه دهانی)
علاوه بر زائدههای برجسته زیگیل میتواند علائم دیگری را نیز در برخی از بیماران ایجاد کنند. این علائم عبارتند از:
خارش و سوزش
حساسیت یا درد
ترشحات غیر طبیعی
خونریزی (اگر زگیل در مجاری ادراری و مقعد باشد احتمال خونریزی وجود دارد)
معمولاً از روز درگیری با عفونت چند هفته یا تا چند ماه طول میکشد تا ضایعات قابل مشاهده ظاهر شوند (۴ هفته تا ۸ ماه). حتی ممکن است شما آلوده شده باشید و هرگز زگیل و علائم ظاهری مشاهده نشود. در موارد نادر، زگیل تناسلی ممکن است سالها پس از عفونت ظاهر شود. بنابراین تشخیص اینکه دقیقاً چه زمانی به این ویروس مبتلا شده اید، مشکل است.
عوارض زگیل تناسلی در مردان
ویروس اچ پی وی به انواع کم خطر و پرخطر تقسیم میشود:
انواع کم خطر این ویروس تنها عامل ایجاد زگیلها هستند و زائدههای خفیف ایجاد میکنند.
نوع پرخطر، گسترش مییابد و حتی میتواند در آینده عامل ایجاد بیماریهای مهلکی مثل انواع سرطان مقعد و آلت تناسلی در مردان باشد.
ویروس اچ پی وی به تنهایی عامل سرطان نیست اما میتواند تغییراتی را در بدن ایجاد کند که منجر به انواع خاصی از سرطان شود:
سرطان آلت تناسلی
سرطان مقعد
سرطان پشت گلو، زبان و لوزهها
این سرطانها به دلیل عفونتی که از بین نرفته ایجاد میشود و روند رشد آن کند است. در حال حاضر هیچ روشی جهت تشخیص ابتلای فرد به سرطان در اثر ویروس وجود ندارد. اما تجربه نشان داده افرادی با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند.
تشخیص زگیل تناسلی در مردان
آزمایش تعیین شده برای تشخیص زگیل تناسلی و ویروس اچ پی وی در مردان وجود ندارد. پزشکان قبل از اینکه علائم ویروس در مردان ظاهر شود، آزمایش غربالگری یا CDC را توصیه نمیکنند.
اما برخی از پزشکان برای مردانی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد باشند، ممکن است تست پاپ مقعدی را توصیه کنند. این تست اغلب برای مردانی توصیه میشود که همجنسگرا هستند و با مردان دیگر رابطه جنسی دارند.
چه زمانی و به کدام پزشک مراجعه کنیم؟
در موارد زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
در صورت مشاهده و تجربه هر یک از علائمی که ذکر شد،مثل درد خارش و خونریزی
لمس و مشاهده زائده، توده و یا زخم غیر طبیعی در نواحی تناسلی
در صورتی که شریک جنسی به این ویروس مبتلا باشد
روش های درمان زگیل تناسلی مردان
روشهای مختلفی برای از بین بردن و درمان زگیل تناسلی در مردان وجود دارد و انتخاب روش مناسب بسته به اندازه، محل قرارگیری زگیل و شرایط فردی دارد. درمانهای موجود جهت از بین بردن زگیلها به کار میرود و هیچ درمانی برای از بین بردن ویروس زگیل تناسلی وجود ندارد، اما معمولاً این ویروس در طی چند سال توسط سیستم ایمنی بدن از بین میرود.
روشهای درمان شامل:
لیزر درمانی : لیزر زگیل تناسلی روش سرپایی با استفاده از پرتوی های فروسرخ، توده زگیل سوزانده شده و از بین میرود. این درمان برای انواع زگیل ها مناسب بوده و میتواند هر توده ای با هر اندازه ای را در یک جلسه از بین ببرد. لیزر بدون درد یا خونریزی خواهد بود.
انجماد (کرایوتراپی) : این روش که به سرما درمانی هم معروف است. با اسپری گاز مخصوص و به روش انجماد، رشد سلول ها را متوقف و زائده ها از بین می رود. این درمان هم سرپایی و بدون درد و خونریزی است. تنها ممکن است باعث سوزش شوند. اما برای از بین بردن زگیلها به این روش ممکن است به ۳ الی ۴ مرتبه تکرار درمان نیاز باشد.
سوزاندن : در این روش برخلاف روش قبل با استفاده از گرما از رشد سلولها جلوگیری می کنند. این درمان هم ممکن است به ۳ الی ۴ مرتبه تکرار نیاز داشته باشد.
جراحی : در صورتی که اندازه زگیل ها بزرگ تر باشد، ممکن است نیاز باشد، زگیل ها در طی جراحی از بین بروند. برای انجام این درمان باید حداقل ۱ شب را در بیمارستان بستری شوید.
دارو و پماد : اگر اندازه زگیل ها کوچک تر باشد، ممکن است بتوان آنها را با استفاده از پماد و محلول از بین برد. داروهای موجود، جهت اثر بخشی باید حداقل ۴ هفته به طور مداوم مصرف شوند. از پماد های درمان زگیل تناسلی در مردان میتوانیم به ایمیکویمود، محلول آنتی میتوتیک پودوفیلین و پماد فلورواوراسیل اشاره کنیم.
منبع :
علت زگیل تناسلی در مردان
زگیل تناسلی نوعی عفونت مقاربتی یا بیماری STI است، یعنی منحصرا از طریق برقراری رابطه جنسی منتقل میشود. در طی رابطه جنسی و حتی در تماس پوست با پوست نواحی تناسلی، ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV، از فرد ناقل به شریک جنسی او منتقل میشود.
بسیاری از مردانی که فعالیت جنسی دارند، به نوعی از ویروس اچ پی وی دچار میشوند. با توجه به شرایط بدنی هر فرد ممکن است بین سه تا چندین ماه بعد از ابتلا، زائدههای برجسته، نرم و خشن روی ناحیه تناسلی مشاهده شود.
ریسک ابتلا به این عارضه در این این افراد بیشتر است:
مردانی شرکای جنسی متعدد دارند
همجنسگرا یا دوجنسگرا هستند
بیش از حد سیگار و الکل مصرف میکنند
سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است
ویروس اچ پی وی
این ویروس خود دارای تیپها و انواع مختلفی است. تنها چند نوع از این ویروس عامل ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی است که از جمله آنها میتوانیم به این موارد اشاره کنیم:
HPV6
HPV11
HPV16
HPV18
علائم
قبل از اینکه به بررسی علائم زگیل تناسلی در مردان بپردازیم، میخواهیم شکل ظاهری زگیل را بررسی کنیم:
زگیل ها میتوانند سفت و نرم باشد.
آنها معمولا توپر و گوشتی هستند.
زائدهها میتوانند تکی یا خوشهای مشاهده شوند یا به مرور زمان رشد کرده و بزرگتر شوند.
رنگ زگیلها معمولا همرنگ پوست یا کمی پر رنگتر است.
زگیلها میتوانند تخت و برجسته باشند و این برجستگی از ۱ تا چند سانتیمتر متغیر است.
محل ایجاد زائدهها در نواحی اطراف ناحیه تناسلی مردان و به شرح زیر است:
آلت تناسلی
کیسههای بیضه
مقعد و رکتوم
کشاله ران
مجرای ادرار
دهان و زبان (در صورت برقراری رابطه دهانی)
علاوه بر زائدههای برجسته زیگیل میتواند علائم دیگری را نیز در برخی از بیماران ایجاد کنند. این علائم عبارتند از:
خارش و سوزش
حساسیت یا درد
ترشحات غیر طبیعی
خونریزی (اگر زگیل در مجاری ادراری و مقعد باشد احتمال خونریزی وجود دارد)
معمولاً از روز درگیری با عفونت چند هفته یا تا چند ماه طول میکشد تا ضایعات قابل مشاهده ظاهر شوند (۴ هفته تا ۸ ماه). حتی ممکن است شما آلوده شده باشید و هرگز زگیل و علائم ظاهری مشاهده نشود. در موارد نادر، زگیل تناسلی ممکن است سالها پس از عفونت ظاهر شود. بنابراین تشخیص اینکه دقیقاً چه زمانی به این ویروس مبتلا شده اید، مشکل است.
عوارض زگیل تناسلی در مردان
ویروس اچ پی وی به انواع کم خطر و پرخطر تقسیم میشود:
انواع کم خطر این ویروس تنها عامل ایجاد زگیلها هستند و زائدههای خفیف ایجاد میکنند.
نوع پرخطر، گسترش مییابد و حتی میتواند در آینده عامل ایجاد بیماریهای مهلکی مثل انواع سرطان مقعد و آلت تناسلی در مردان باشد.
ویروس اچ پی وی به تنهایی عامل سرطان نیست اما میتواند تغییراتی را در بدن ایجاد کند که منجر به انواع خاصی از سرطان شود:
سرطان آلت تناسلی
سرطان مقعد
سرطان پشت گلو، زبان و لوزهها
این سرطانها به دلیل عفونتی که از بین نرفته ایجاد میشود و روند رشد آن کند است. در حال حاضر هیچ روشی جهت تشخیص ابتلای فرد به سرطان در اثر ویروس وجود ندارد. اما تجربه نشان داده افرادی با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند.
تشخیص زگیل تناسلی در مردان
آزمایش تعیین شده برای تشخیص زگیل تناسلی و ویروس اچ پی وی در مردان وجود ندارد. پزشکان قبل از اینکه علائم ویروس در مردان ظاهر شود، آزمایش غربالگری یا CDC را توصیه نمیکنند.
اما برخی از پزشکان برای مردانی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد باشند، ممکن است تست پاپ مقعدی را توصیه کنند. این تست اغلب برای مردانی توصیه میشود که همجنسگرا هستند و با مردان دیگر رابطه جنسی دارند.
چه زمانی و به کدام پزشک مراجعه کنیم؟
در موارد زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
در صورت مشاهده و تجربه هر یک از علائمی که ذکر شد،مثل درد خارش و خونریزی
لمس و مشاهده زائده، توده و یا زخم غیر طبیعی در نواحی تناسلی
در صورتی که شریک جنسی به این ویروس مبتلا باشد
روش های درمان زگیل تناسلی مردان
روشهای مختلفی برای از بین بردن و درمان زگیل تناسلی در مردان وجود دارد و انتخاب روش مناسب بسته به اندازه، محل قرارگیری زگیل و شرایط فردی دارد. درمانهای موجود جهت از بین بردن زگیلها به کار میرود و هیچ درمانی برای از بین بردن ویروس زگیل تناسلی وجود ندارد، اما معمولاً این ویروس در طی چند سال توسط سیستم ایمنی بدن از بین میرود.
روشهای درمان شامل:
لیزر درمانی : لیزر زگیل تناسلی روش سرپایی با استفاده از پرتوی های فروسرخ، توده زگیل سوزانده شده و از بین میرود. این درمان برای انواع زگیل ها مناسب بوده و میتواند هر توده ای با هر اندازه ای را در یک جلسه از بین ببرد. لیزر بدون درد یا خونریزی خواهد بود.
انجماد (کرایوتراپی) : این روش که به سرما درمانی هم معروف است. با اسپری گاز مخصوص و به روش انجماد، رشد سلول ها را متوقف و زائده ها از بین می رود. این درمان هم سرپایی و بدون درد و خونریزی است. تنها ممکن است باعث سوزش شوند. اما برای از بین بردن زگیلها به این روش ممکن است به ۳ الی ۴ مرتبه تکرار درمان نیاز باشد.
سوزاندن : در این روش برخلاف روش قبل با استفاده از گرما از رشد سلولها جلوگیری می کنند. این درمان هم ممکن است به ۳ الی ۴ مرتبه تکرار نیاز داشته باشد.
جراحی : در صورتی که اندازه زگیل ها بزرگ تر باشد، ممکن است نیاز باشد، زگیل ها در طی جراحی از بین بروند. برای انجام این درمان باید حداقل ۱ شب را در بیمارستان بستری شوید.
دارو و پماد : اگر اندازه زگیل ها کوچک تر باشد، ممکن است بتوان آنها را با استفاده از پماد و محلول از بین برد. داروهای موجود، جهت اثر بخشی باید حداقل ۴ هفته به طور مداوم مصرف شوند. از پماد های درمان زگیل تناسلی در مردان میتوانیم به ایمیکویمود، محلول آنتی میتوتیک پودوفیلین و پماد فلورواوراسیل اشاره کنیم.
منبع :
عمل جراحی فیشر
در صورتی که بیماری با استفاده از روشهای خانگی و دارویی و نیز تزریق بوتاکس بهبود نیابد، عمل جراحی توصیه میشود. در واقع عمل جراحی شقاق برای بیماری در حالت مزمن انجام میشود. در این حالت فشار بسیاری زیادی در عضله ایجاد شده و اسپاسم آن مانع از ترمیم زخم می گردد. بنابراین می بایست از روشهای جراحی برای کمک به ترمیم زخم استفاده نمود. سه روش مختلف برای این جراحی وجود دارد، که در ادامه به بررسی بیشتر آنها می پردازیم:
اسفنکتروتومی
عمل شقاق به روش اسفنکتروتومی
یکی از روش های رایج درمان این بیماری است. اسفنکتروتومی در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام میشود. برای این منظور قسمتی از عضله اسفنکتر و پوست اطراف مقعد را قطع می کنند. با این کار از طریق کاهش فشار وارده بر عضله، به ترمیم سریعتر زخم کمک می کنند. اسفنکتروتومی در دو روش باز و بسته انجام میشود.
اسفنکتروتومی باز بدون بخیه رها شده تا ترمیم شود. این روش خطر عفونت بیشتری دارد. در حالی که در روش بسته موضع جراحی شده را بخیه می زنند. به این ترتیب احتمال عفونت آن کمتر است.
عارضه اصلی بعد از این نوع جراحی بی اختیاری است. تقریباً از هر 10 نفر، سه نفر ممکن است در کنترل گاز روده و مدفوع دچار مشکل شوند. این مشکلات معمولاً با گذشت زمان بهتر می شوند، اما برای تعداد کمی از افراد می توانند دائمی باشد.
منبع :www.bupa.co.uk
فیشرکتومی
عمل شقاق به روش فیشرکتومی
در صورتی که خطر آسیب رسیدن به عضله مقعدی و یا بی اختیاری مدفوع یا کنترل گاز روده وجود داشته و یا زخم فیشر در موضعی حساس و غیر قابل برش باشد. از روش فیشرکتومی استفاده می کنند. در این روش تنها یک برش بر روی عضله ایجاد می کنند. تا از فشار داخل آن کاسته شده و به ترمیم عضلات کمک شود.
فلپ پیشرفته
فلپ یکی دیگر از روشهای جراحی شقاق است که به ندرت انجام میشود. در این روش قسمتی از پوست سالم در اطراف مقعد به شکاف ایجاد شده یا همان شقاق بخیه زده می شود. این درمان ممکن است به تنهایی انجام شده و یا همراه با اسفنکتروتومی باشد.
عوارض عمل شقاق مقعدی
عوارض جراحی شقاق مقعدی در بیماران مختلف با شدت های متفاوتی بروز می کند. آمار ها نشان داده تقریباً 30% از بیماران پس از جراحی عوارض ناگواری را تجربه می کنند. مهمترین این عوارض عدم کنترل گاز روده و مدفوع است. از سایر عوارض می توانیم به خونریزی، درد شدید و احتمال عفونت اشاره کنیم.
عوارض این جراحی غالباً موقتی هستند. با این حال ممکن است دائمی شوند. همچنین ممکن است آبسه های کوچکی در اطراف مقعد ایجاد شود.
در کنار این عوارض سایر مشکلات مربوط به جراحی مثل بستری در بیمارستان، هزینه های بیشتر و یا دوره نقاهت طولانی موجب شده بیماران تن به انجام این درمان ندهند. از طرفی ریسک نتیجه جراحی و عوارض که بعد از آن برای بیمار ایجاد میشود، موجب شده پزشکان نیز این درمان را توصیه نکنند.
درد بعد از عمل شقاق
احساس درد بعد از عمل جراحی کاملاً طبیعی است و اکثر بیماران آن را تجربه می کنند. برای کنترل درد بعد از عمل شقاق می توانید از انواع مسکن ها استفاده نمایید. یکی دیگر از روشهای کنترل درد که تاثیرات بیشتری نیز دارد. تزریق بوتاکس است. بوتاکس بعد از جراحی با فلج کردن موقت عضله می تواند به کنترل درد و ترمیم زخم کمک نماید.
مراقبت های بعد از عمل
مراقبت های بعد از عمل تاثیر ویژه ای در نتیجه درمان دارند. با مراقبت درست از زخم می توان به ترمیم سریع تر آن کمک و یا از عفونت جلوگیری نمود. چند توصیه ویژه برای بیماران داریم، که در ادامه به آنها می پردازیم:
مراقبت های بعد از عمل شقاق
فیبر بخورید: سعی کنید حداقل 35 گرم فیبر در طول روز مصرف کنید. فیبر می تواند یبوست را رفع کرده و به درمان زخم شقاق کمک کند. برای این منظور لازم است مصرف انواع میوه ها، سبزیجات و حبوبات را در رژیم غذایی خود قرار دهید.
آب بنوشید: نوشیدن آب می تواند یبوست را درمان کند. برای این منظور حداقل 8 لیوان آب در طول روز بنوشید.
حمام سیتز: استفاده از حمام سیتز یا حمام نشیمن می تواند تاثیر مثبتی در ترمیم سریعتر زخم و جلوگیری از عفونت آنها داشته باشد. برای این منظور یک لگن یا وان حمام را از آب گرم پر کرده و در آن بنشینید.
داروها بدون نسخه: مصرف داروهای آنتی بیوتیک و مسکن می تواند در جلوگیری از عفونت و کاهش درد موثر باشد. بهتر است قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت نمایید.
تعویض پانسمان: اگر پانسمانی در موضع جراحی وجود دارد، نسبت به بهداشت آن دقت داشته و آن را مرتباً تعویض نمایید.
محافظت از زخم : برای جلوگیری از آسیب زخم می توانید از بالش های نرم دوناتی شکل کمک بگیرید و بهداشت این موضع را رعایت نمایید.
کمپرس یخ : استفاده از کمپرس های سرد می تواند در کاهش درد موثر باشد.
همچنین لازم است موارد مثل
پرهیز از رابطه جنسی
ورزش
استفاده از لباسهای مناسب (با الیاف طبیعی و گشاد)
را مد نظر قرار دهید.
هزینه عمل جراحی شقاق
هزینه این عمل بسته به عوامل مختلفی تعیین میشود. این هزینه بسته به نوع عمل جراحی، مرکز درمانی که جراحی در آن انجام میشود و دستمزدی که جراح دریافت می کند، متفاوت است. بنابراین امکان اینکه دقیقا بگوییم هزینه درمان فیشر با لیزر چقدر است، وجود ندارد.
البته معمولاً هزینه این جراحی و یا حداقل بخشی از آن توسط بیمه ها طرف قرار داد پرداخت میشود. آنچه مسلم است این است که هزینه ی عمل جراحی در بیمارستان چند برابر هزینه ی لیزر خواهد بود.
https://zenwriting.net/mina45/ml-jrhy-shqq-mq-dy-y-fyshr-wrd-w-mrqbt-h
بیماری مقعدی شقاق یا فیشر، به ایجاد زخم یا ترک عمیق در دیواره کانال مقعدی گفته میشود. این زخم با برش مخاط و پوست شروع شده و ممکن است، عمق آن به عضله مقعد نیز برسد. علت این بیماری وارد شدن فشار بیش از اندازه به مقعد در اثر عواملی مانند یبوست، زایمان و … است.
شقاق می تواند باعث درد، سوزش، خارش، خونریزی یا خون در مدفوع و … گردد. استفاده از پماد برای درمان شقاق یکی از روشهای موثر در تسکین درد است، اما معمولاً تاثیری در نتیجه ی قطعی درمان ندارد. این پماد ها درمانی موقتی برای شقاق هستند و بیشتر در تسکین علائم نقش دارد نه درمان آن. روش درمان شقاق با لیزر روش قطعی است که تنها با یکبار انجام آن می توان برای همیشه این بیماری را فراموش کرد.
پماد لیدوکائین حتما می پرسید چه پمادی برای کاهش درد شقاق وجود دارد؟ پماد لیدوکائین داروی بی حس کننده است و می تواند در کمتر از 20 دقیقه درد بیماری را برطرف کند. اما نباید در مصرف آن زیاده روی کنید.
یکی از مهمترین علائم این عارضه درد شدیدی آن است. البته لیدوکائین سایر علائم بیماری از جمله سوزش و خارش را نیز تسکین میدهد. بهتر است قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید. همچنین از مصرف طولانی مدت آن پرهیز کنید چرا که امکان بروز عوارض جانبی پس از مصرف آن وجود دارد. پماد تتراسایکلین برای درمان شقاق تتراسایکلین برای جلوگیری یا درمان عفونت اطراف زخم مصرف میشود. با مصرف این دارو می تواند قرمزی، التهاب و سوزش فیشر را کنترل کرد. داکسی سایکلین، مینوسایکلین، اکسی تتراسایکلین نمونه هایی از پماد تتراسایکلین هستند. مصرف این دارو برای درمان شقاق در بارداری ممنوع است.
این دارو را می توانید یک الی دو بار در روز استعمال نمود. سردرد، سرگیجه، تب و لیزر ممکن است پس از مصرف این دارو ایجاد شود.
رکتول رکتول برای درمان شقاق خواص ضد التهابی رکتول در برطرف کردن درد، سوزش و خارش حاصل از شقاق موثر است. بهترین زمان برای مصرف این پماد بعد از اجابت مزاج است. ولی در هر حال توصیه میشود قبل از مصرف رکتول با پزشک خود مشورت نموده و دارو را طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
رکتول عوارض جانبی چندانی ندارد اما مصرف آن با داروهایی که خواص لیدوکائینی دارند، مضر است. پماد نیتروگلیسیرین برای درمان شقاق پماد نیتروگلیسیرین (گیلسیرین تری نیترات) می تواند در رفع سریع علائم بیماری شما موثر باشد. با مصرف این دارو در بدن NO و یا نیتریک اکسید ترشح میشود. عملکرد نیتروگلیسیرین شامل کاهش سریع درد از طریق افزایش گردش خون در بدن است.
دوره مصرف این دارو 6 الی 8 هفته بوده و مصرف آن نیز باید به 3 نهایتاً 4 بار در روز محدود شود. سردرد شایع ترین عارضه ای که پس از مصرف این دارو ایجاد میشود. بهتر است قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
ام جی داروی ام جی خواص آنتی باکتریالی داشته و می تواند التهاب و عفونت را برطرف کند. این دارو از ترکیبات گیاهی تولید شده از این روی عوارض جانبی به همراه ندارد. ام جی در اشکال دارویی پماد و محلول در دسترس است. این دارو را می توان حداکثر برای 2 هفته مصرف نمود. همچنین مصرف آن هر 12 ساعت یکبار مجاز است.
اگر با مصرف این داروی درمان شقاق مقعدی دچار واکنشهای حساسیتی شدید، بهتر است مصرف آن را قطع کرده و با پزشک خود مشورت نمایید.
دستگاه گوارش یکی از بزرگترین بخش های بدن است که از دهان شروع شده و تا انتهای مقعد امتداد می یابد. این بخش از بدن میتواند دچار بیماری ها و اختلالات متعددی گردد. آمار نشان میدهد حداقل 11% از افراد به بیماری های گوارشی (GI) مبتلا هستند، این بیماری ها می توانند به دلیل مشکلات عملکردی و ساختاری در دستگاه گوارش ایجاد شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد شایع ترین اختلالات دستگاه گوارش، ادامه مطلب را مطالعه کنید.
بیماری های دستگاه گوارش
بیماری های عملکردی دستگاه گوارش با علائم مزمن (طولانی مدت) دستگاه گوارش مشخص می شوند که به دلیل اختلال عملکرد دستگاه گوارش ایجاد می شوند. شایع ترین بیماری های عملکردی دستگاه گوارش شامل موارد زیر است:
سندرم روده تحریکپذیر
سندرم روده تحریکپذیر(IBS) یک بیماری مزمن است که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه مستقیماً با هیچ نوع دیگر اختلال گوارشی مرتبط نیست. با این حال، می تواند در بیماران مبتلا به سایر اختلالات دستگاه گوارش، مانند بیماری التهابی روده (IBD) مشاهده شود.
IBS با علائمی زیر همراه است:
درد و گرفتگی شکم
نفخ و گاز
یبوست یا اسهال
ضعف جسمانی
سه نوع IBS وجود دارد. هر نوع به دلیل و با توجه به مشکلی که ایجاد می کنند؛ نامگذاری می شوند؛ از جمله:
IBS غالب یبوست (IBS-C)
اسهال IBS غالب (IBS-D)
IBS نوع مختلط (IBS-M)
تقریباً 3 تا 20 درصد از افراد از IBS رنج می برند. اگرچه IBS می تواند کیفیت زندگی افراد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، اما خطر ابتلا به سایر مشکلات گوارشی را افزایش نمی دهد و به احتمال زیاد باعث آسیب دائمی به دستگاه گوارش نمی شود.
رفلکس اسید
رفلکس اسید (GERD) که به عنوان رفلاکس معده به مری نیز شناخته می شود، وضعیتی است که موجب برگشت اسید معده به مری میشود. این مشکل به دو دلیل ایجاد میشود:
دهانه پایینی که مری را از معده جدا می کند، در زمانی که نباید شل می شود.
دهانه آن به حدی ضعیف می شود که اسید معده را در خود جای نمی دهد.
علائم رایج رفلاکس اسید عبارتند از:
سوزش سر دل (احساس سوزش در قفسه سینه)
نارسایی(زمانی که غذا بدون انقباض ماهیچه های شکم به سمت بالا میرود.)
درد قفسه سینه
حالت تهوع
مشکل یا درد در هنگام بلع
سرفه مزمن یا گرفتگی صدا
در برخی موارد، رفلاکس اسید درمان نشده می تواند منجر به عوارض جدی برای سلامتی شود، از جمله:
تشدید آسم
التهاب مری که می تواند باعث آسیب بافتی یا فرسایش مری شود.
زخم مری
خونریزی دستگاه گوارش
ایجاد تنگی که میتواند به اتساع مری نیاز داشته باشد.
مری بارت (آسیب به پوشش مری) که خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهد.
تخمین زده می شود 18 تا 28 درصد از مردم رفلاکس اسید معده داشته باشند.
یبوست
یبوست ، که یک مشکل عملکردی است، که اجابت مزاج (یا دفع مدفوع) را سخت می کند، در این موارد بیمار یا دفع مدفوع نداشته و کمتر از سه بار در هفته دفع مدفوع دارد. یبوست معمولاً به دلیل کمبود فیبر در رژیم غذایی یا اختلال در رژیم غذایی ایجاد می شود.
یبوست باعث می شود در حین اجابت مزاج فشار زیادی را به مقعد وارد کنید و بعد از آن احتمال بروز عوارض دیگری مثل شقاق و هموروئید وجود دارد. یبوست به ندرت نشانه یک بیماری جدی تر است
شما می توانید یبوست خود را با موارد زیر درمان کنید:
مقدار فیبر و آب را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.
به طور منظم ورزش کنید.
مصرف ملین ها تحت نظر پزشک نیز می تواند در رفع یبوست موثر باشد.
سوء هاضمه
سوء هاضمه اصطلاحی است که برای توصیف علائم مکرر یا مزمن به کار می رود. تصور میشود، این شرایط به دلیل التهاب در دستگاه گوارش فوقانی و به دنبال عفونت یا واکنش آلرژیک ایجاد میشود. با این حال، هنوز به طور کامل علت این وضعی
مشخص نشده است.
علائم سوء هاضمه عبارتند از:
احساس سیری زود هنگام در طول وعده غذایی و ناتوانی در تمام کردن غذا
احساس سیری قبل یا برای مدت طولانی بعد از غذا
درد یا سوزش در قسمت بالای شکم
کند شدن تخلیه معده
حالت تهوع
سوزش سردل
کاهش وزن ناخواسته
سوء هاضمه اغلب با سرطان معده، زخم معده و وضعیتی به نام رفلاکس ازوفاژیت ، که آسیبی به مری ناشی از ریفلاکس اسید است، اشتباه گرفته می شود.
هموروئید (بواسیر)
هموروئید یا همان بیماری بواسیر سیاهرگها یا رگهای خونی متورم یا ملتهب در داخل یا اطراف مقعد هستند. این وضعیت در نتیجه اعمال فشار و کشش در عضله مقعدی ایجاد میشود. این بیماری به دو نوع داخلی و خارجی تقسیم میشود. اگر سیاهرگ های آسیب دیده داخل کانال مقعد باشد، بواسیر داخلی و اگر سیاهرگ های آسیب دیده زیر پوست اطراف مقعد باشد، بواسیر خارجی است
علائم اصلی هموروئید عبارتند از:
مشاهده خون قرمز روشن روی دستمال توالت، در توالت یا روی مدفوع
تحریک یا درد در اطراف مقعد
توده سفت یا تورم در اطراف مقعد
خارش در ناحیه مقعد
تقریباً 50 درصد افراد بالای 50 سال به هموروئید مبتلا هستند. افرادی که در حین اجابت مزاج زور میزنند، برای مدت طولانی در توالت مینشینند یا از یبوست مزمن یا اسهال رنج میبرند، بیشتر در معرض ابتلا به هموروئید هستند. همچنین عوامل زیر خطر ابتلا به هموروئید را افزایش می دهند:
رژیم غذایی کم فیبر
باردار بودن
سن بالای 50 سال
دیورتیکولوز
دیورتیکولوز وضعیتی است که در اثر تورم و برآمدگی کیسه های کوچک داخل روده به نام دیورتیکول ایجاد می شود.
این بیماری یکی از رایج ترین مشکلات دستگاه گوارش است. در صورتی که دیورتیکولوز عفونی و ملتهب شود، دیورتیکولیت نامیده میشود.
در اکثر افراد دیورتیکولوز بدون علامت ظاهر میشود، اما در برخی دیگر ممکن است علائم زیر را ایجاد کند.
درد در قسمت پایین سمت چپ شکم
یبوست یا اسهال
تب
لرز
حالت تهوع و/یا استفراغ
دیورتیکولوز بیماری بسیار شایعی است. تخمین زده می شود که 50 درصد افراد بالای 60 سال و 70 درصد بالای 80 سال به آن مبتلا باشند. همه موارد دیورتیکولوز به دیورتیکولیت تبدیل نمی شوند. برآوردها نشان می دهد که تقریباً از هر 5 نفر مبتلا به دیورتیکولوز 1 نفر به دیورتیکولیت مبتلا میشود.
کولیت
کولیت اصطلاحی است که برای توصیف التهاب روده بزرگ استفاده می شود.
علائم مرتبط با اکثر انواع کولیت عبارتند از:
گرفتگی و درد شکم
نفخ
اسهال
خون در مدفوع
نیاز فوری به تخلیه روده ها
تب
لرز
استفراغ
کاهش وزن بی دلیل
کولیت و IBD
اگرچه کولیت می تواند نوعی از IBD باشد، اما همه انواع کولیت، این بیماری نیستند. به عنوان مثال، کولیت اولسراتیو و کولیت میکروسکوپی به عنوان IBD طبقه بندی می شوند، اما کولیت کاذب غشایی اینطور نیست. با این حال، شیوع آن در بیماران مبتلا به IBD بیشتر است و معمولاً پیامدهای بدتری را به همراه دارد.
شقاق مقعد
شقاق مقعد پارگی های کوچکی در بافت نازک و مرطوب مقعد (مخاط ) است. این بیماری زمانی رخ می دهد که مخاط بیش از ظرفیت خود کشیده شود. این بیماری معمولاً در نتیجه ی یبوست و اسهال مزمن رخ می دهد.
علائم مرتبط با شقاق مقعدی عبارتند از:
درد در حین و/یا بعد از اجابت مزاج
بریدگی یا پارگی قابل مشاهده در ناحیه مقعد
خون قرمز روشن در حین یا پس از اجابت مزاج
شقاق مقعدی اغلب در افراد مبتلا به یبوست دیده می شود. همچنین این بیماری با شرایط زیر بیشتر مشاهده میشود:
اسهال مزمن
بارداری
زایمان
رابطه مقعدی
جراحی مقعد
اگر شقاق در طی 2 هفته با مراقبت های خانگی و مصرف پماد بهبود نیابد، باید برای درمان قطعی و جراحی آماده شوید.
فیستول مقعدی
فیستول مقعدی، تونل یا مسیری غیر طبیعی است که بین مقعد و پوست اطراف مقعدی ایجاد میشود. عامل این بیماری عفونت طولانی مدت و درمان نشده، مثل آبسه است.
علائم فیستول مقعدی عبارتند از:
درد
ترشحات چرکی و خونی از مقعد
تشکیل آبسه
تب
لرز
قرمزی اطراف دهانه مقعد که ممکن است با خارش یا درد همراه باشد
احساس کلی خستگی یا بیماری
سپسیس(یک پاسخ بیولوژیکی تهدید کننده زندگی به عفونت در جریان خون)
فیستول مقعد و IBS
اگرچه فیستول مقعدی ممکن است در هر فردی ایجاد شود، اما افراد مبتلا به IBD یا اسهال مزمن یا افرادی که تحت درمان پرتودرمانی برای سرطان رکتوم هستند، بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند.
پولیپ یا سرطان روده بزرگ
پولیپ روده بزرگ توده هایی از سلول ها داخل روده بزرگ هستند، که رشد آنها از کنترل خارج شده است. اغلب پولیپ ها بی ضرر هستند، اما برخی ممکن است در عرض 5 تا 15 سال پس از تشکیل به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند. علت دقیق رشد این سلول ها مشخص نیست.
بسیاری از افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ علائمی ندارند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:
خون ریزی
درد شکم
تورم
تغییر در عادات روده
اسهال
کمبود پتاسیم
اگر پولیپ ها تبدیل به سرطان شوند، می توانند با علائم دیگری همراه شوند، مانند:
تغییر در عادات روده
باریک شدن مدفوع
اسهال یا یبوست
احساس اینکه بعد از اجابت مزاج، روده هایتان را خالی نکرده اید
خونریزی از رکتوم
مدفوع خونی
گرفتگی و درد شکم
ضعف و خستگی
کاهش وزن بی دلیل
تشخیص و درمان
تشخیص و درمان بیماری های گوارشی بسته به نوع، علت و شدت بیماری بستگی دارد. جهت تشخیص بیماری پزشک تاریخچه سلامت، عادات سبک زندگی و علائم شما را بررسی می نماید.
معمولاً از آزمایشات زیر جهت تشخیص بیماری گوارشی استفاده میشود:
کولونوسکوپی
آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی
آندوسکوپی کپسولی
کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی(ERCP)
سونوگرافی آندوسکوپی
درمان مشکلات گوارشی، تنها پس از تشخیص صحیح انجام می شود. در برخی موارد، تغییر رژیم غذایی و عادات سبک زندگی ممکن است، برای کمک به تسکین برخی از انواع بیماریهای گوارشی کافی باشد. اگر تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی کافی نباشد، پزشک احتمالاً داروهای خاصی را برای وضعیت شما تجویز می کند.
به عنوان مثال، اگر عفونت باکتریایی مقصر علائم باشد، ممکن است از آنتی بیوتیک استفاده شود. با این حال، اگر به یک بیماری مزمن مبتلا باشید، باید از داروهای دیگری استفاده کنید.
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری های گوارشی مختلف عبارتند از:
آنتی اسیدها برای رفلاکس اسید
ضد اسهال برای اسهال مزمن
نرم کننده یا ملین مدفوع برای یبوست مزمن
داروهای تجویزی برای علائم ناشی از اضطراب
داروهای ضد افسردگی برای علائم IBS
داروهای طراحی شده برای کاهش التهاب روده بزرگ
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر هر یک از علائم بیماری ها را تجربه می کنید، در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورتی که هر یک از علائم زیر را تجربه می کنید، اورژانسی به پزشک مراجعه کنید:
خونریزی
درد
خارش و سوزش
تب
کاهش وزن بی دلیل
پیشگیری از بیماری های گوارشی
در حالی که نمی توان از همه بیماری های دستگاه گوارش پیشگیری کرد، بهترین راه برای جلوگیری از آنها، داشتن یک سبک زندگی سالم است. برای این منظور نکات زیر را رعایت کنید:
داشتن یک رژیم غذایی سالم با میوه ها، سبزیجات و مقدار مناسب فیبر
خواب کافی
نوشیدن آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن
کنترل استرس (سطوح بالای استرس ممکن است با شروع برخی بیماری های گوارشی مرتبط باشد، بنابراین محدود کردن استرس در صورت امکان و انجام تکنیک های کاهش استرس ممکن است در پیشگیری از بیماری های گوارشی مفید باشد. )
ورزش (ورزش ممکن است به خودی خود از بیماری گوارشی جلوگیری نکند، اما می تواند در افرادی که به طور منظم فعالیت بدنی دارند، از شعله ور شدن آن جلوگیری کند.)
تحقیقات نشان داده است که میتوانید با حذف یا اجتناب از مصرف الکل، تنباکو، یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) از بیماری گوارشی جلوگیری کنید.